Görmüyor bazen insan gözünün önündeki güzellikleri.. Eve git, yemek hazırla, hatta yoksa yap...
Bir koşturmacadır gidiyor. Çevirip kafanı karşıya bakmak aklına gelmiyor. Dün akşam eve alt yoldan gidelim dedik bu sefer...bu çok güzel manzara (ben pek yansıtamasamda) karşıladı bizi. Yine tefekkür..yine sakinlikle ilerledik sahil yolunda...
Gün batımında kuşlar ötüyor.Lacivert in kızıla, kızılın siyaha, siyahınsa geceye karıştığı yerde..
O oluşu izlemek bile insana huzur veriyor.
Niye diyorsun, niye hergün görmüyorsun bunları, niye çıkmıyorsun hergün evinin önündeki sahilde yürümeye?
Bahane çok...
Havanın artık geç kararmasından dolayı aydınlıkta gidiyoruz artık evimize..Bunu değerlendirmek için koşarak gidiyorum neredeyse iki akşamdır. Evimi hafta içinde gün ışığıyla görmek ne güzel :))
Her çalışanda varmıdır bu özlem? Evimi özlüyorum resmen... :)
Eve gittim bir hevesle yarım kalan kapı süsünü de bitirdim. Şükür :)
Arkasına kurdela dikip, pembe oturma odamızın kapısına astım..Şimdilik orada. Yapımını daha önce anlatmıştım burada.